Nazwa rezerwatu "Borek", pochodzi od nazwy uroczyska, które oprócz jednego oddziału podlega ochronie rezerwatowej. Również leśnictwo w skład którego wchodzi rezerwat, nosi taką samą nazwę. Przed rokiem 1944 uroczysko "Borek" wchodziło w skład majątku ziemskiego w Radoszewnicy, będącego własnością hrabiego Ostrowskiego. Uroczysko było używane jako teren do spacerów i przejażdżek konnych, stanowiąc rodzaj parku dworskiego i to zapewne spowodowało zachowanie drzewostanu w stanie mało zmienionym od co najmniej 200 lat, bo tyle mają najstarsze okazy dębów. W roku 1952 wojewódzki konserwator przyrody rozpoczął starania o zatwierdzenie rezerwatu, co nastąpiło w roku 1953. Aktualna powierzchnia rezerwatu wynosi 64,70 ha obejmuje naturalny las sosnowy, w którym występują liczne grupki 200-letnich dębów. Największą wartość rezerwatu stanowią świetliste dąbrowy, łęg olchy i ols typowy. Piękne są sędziwe olchy i sosny liczące nieraz 180-300 lat. Teren rezerwatu jest płaski, lekko nachylony w kierunku wschodnim i południowo-wschodnim z lokalnym obniżeniem w części północnej. Wysokość rezerwatu nad poziomem morza wynosi 250 m.

W rezerwacie występuje kilka gatunków roślin znajdujących się pod ochroną:

-bluszcz pospolity (Hadera Helix)

-widłak jałowcowaty (Lycopodium Annotinum)

-wawrzynek wilczełyko (Daphne Mezereum)

-podkolan biały (Platantherea Bifolia)

Rezerwat jest izolowany od większych kompleksów leśnych i dlatego nie bardzo można tu liczyć na spotkanie większych ssaków. Bogata jest natomiast fauna stawonogów, mięczaków, płazów i ptaków. Jest to wymarzone miejsce podpatrywania zwierząt i ptaków w ich naturalnym środowisku. Na polach koło wsi Pradkowice można zobaczyć interesującą kolonię jałowca.